Niewydolność sercowa

Układ krążenia zapewnia dostarczanie krwi do całego organizmu, w sytuacji, gdy proces ten jest zaburzony, a serce nie jest wstanie przepompować odpowiedniej jej ilości mówimy o niewydolności sercowej. Sama w sobie nie jest chorobą tylko objawem różnego rodzaju chorób przyczyniających się do jej powstania.

Przyczyna leży najczęściej po stronie uszkodzeń serca lub jego zastawek. Nieodpowiednia podaż tlenu do narządów, gromadzenie płynów w organizmie, a także pojawienie się duszności wysiłkowo-spoczynkowej to niektóre z konsekwencji zaistniałych zmian.

W najgorszych przypadkach dochodzi do niewydolności wielonarządowej stanowiącej niebezpieczne dla życia zaburzenia. Choroba obejmowała stosunkowo mały procent populacji, głównie po siedemdziesiątym roku życia, jednak w miarę wydłużania się średniej wieku, obserwuję się zwiększoną liczbę przypadków.

Wspomniane wcześniej choroba wieńcowa oraz nadciśnienie tętnicze stanowią główną przyczynę występowania niewydolności. Jednak istnieje jeszcze cały szereg chorób i zmian w obrębie serca, który mogą przyczyniać się do pogłębiania niewydolności serca.

Przede wszystkim będą to wady nabyte oraz wrodzone, zapalenie i choroby mięśnia sercowego, kardiomiopatie, czy zaburzenia rytmu serca. Leczenie niewydolności serca będzie zatem obejmowało wykluczenie czynnika nasilającego, a zatem leczenie choroby, która doprowadziła do powstałych zaburzeń, ale również wprowadzenie farmakoterapii w celu usunięcia towarzyszących niewydolności objawów.